” Xəstəlik ”
Bezdirmişəm anamı, atamı da,
Nə edim?
Vədəm də dolmayıb ki,
Dünyadan çıxım gedim.
Ən son mən uşaq idim,
Hamıdan da bərk qaçan,
Yaman da qoçaq idim.
O zamanlar xəstəlik
Bilmirdim ki, nə idi.
Böyüdükcə xəstəlik canıma qonaq gəldi.
Xoş gəldi, səfa gəldi.
Canımdakı ağrılar,
Çəkdiyim cəfa gəldi.
Bəzisi yazıq dedi,
Bəzisi azdır dedi.
Həyat müəllimim oldu,
Yaşadığım xəstəlik.
Əslində deyildi ilk,
Amma son da olmadı.
Başqası da oldu,
Hələ zaman dolmadı…
Bir şeylərlə sınayır,
Yaradıcı bizləri.
Bilir gizlinləri,
Şər görsək də biz onu,
Vardır gözəl rəngləri.
Xəstə olmaq da gözəl.
Xəstə olmaq da özəl.
Təki Yaradıcımın məni
Ruhdan xəstə etməsin.
Fikirlərim də xəstə,
Canım da xəstə olsa,
Bax o zaman dünyanın
Ən bədbəxt insanıyam.
Allaha inanıram,
Hər şey yaxşı olacaq.
Fikri sağlam olanlar,
Mütləq ki, sağalacaq!
Bənövşə Mahmudqızı
